Włoki pelagiczne lub okrężnice

Bardzo chciałem pojeść sobie trochę śledzi w oliwie z cebulką. Odwiedziłem w tym celu największy polski sklep w Wiedniu, gdzie z łatwością odnalazłem cały regał pełen wyrobów różnych firm, wręcz prześcigających się w atrakcyjnym prezentowaniu swojej wersji śledzi. Jako że wybór rzeczywiście był trudny, zdecydowałem się na zastosowanie metody eliminacji. W ten sposób po odfiltrowaniu większości paczek, które straszyły mnie informacjami o konserwantach, natrafiłem w końcu na miękkie, płaskie opakowanie z niezwykle intrygującym napisem:

Złowione w Północno-Wschodnim Atlantyku za pomocą włoków pelagicznych lub okrężnic.

Zagadka

Choć skojarzenie z wleczeniem sieci wydawało mi się trafne, nie tłumaczyło, czym są włoki pelagiczne. Okrężnica natomiast jawiła mi się jako coś zupełnie nieapetycznego. Informacje te wystarczyły mi jednak do podjęcia decyzji o zakupie i już po około trzech kwadransach mogłem oto w domu rozpocząć radosną konsumpcję śledzi, które okazały się być dość smaczne, choć niezwykle słone.

Po posiłku nastał czas na rozwiązanie zagadki:

• włok pelagiczny to sieć do połowu ryb na pełnym morzu i na dużych głebokościach, ciągnięta (wleczona) zazwyczaj przez dwa statki;
• pelagial to inaczej toń wodna (gr. pélagos – morze);
• okrężnica to w omawianym sensie sieć rybacka do połowu morskich ryb ławicowych, do których należą również śledzie. Nazwa nawiązuje do techniki połowu – okrążania ławicy.

Pragnienie

Moja ciekawość została tym samym zaspokojona. Tego samego wieczora musiałem jednak wypić jeszcze około dwóch litrów herbaty, aby ugasić inne niezwykłe pragnienie, powstałe na skutek spożycia śledzi złowionych w Północno-Wschodnim Atlantyku za pomocą włoków pelagicznych lub okrężnic.