Tęsknota

Znowu wraca młoda wiosna,
Drzewa świeżą zielenią się mają.
Ona uczy ptaki nowych pieśni.
Sprawia, że kwiaty piękniej zakwitają.

Czymże jest wiosny rozkoszne pienie –
Tutaj, gdzie w dalekiej, obcej ziemi wspominam kraj stary?
Moją tęsknotą są stron rodzinnych słoneczne promienie,
Moją tęsknotą są brzegi Izary.

Moją tęsknotą są ciemne drzewa.
Moją tęsknotą są tej rzeki zielone strumienie –
Rzeki, która cicho w moich wieczornych marzeniach
Wyszeptuje swe wieczorne pozdrowienie.

Wiersz Elżbiety „Sisi“ cesarzowej Austrii, na podstawie jej rękopisu z kwietnia 1854 r.

Sehnsucht

„Es kehrt der junge Frühling wieder
Und schmückt den Baum mit frischem Grün
Und lehrt den Vögeln neue Lieder
Und macht die Blumen schöner blüh’n.

Doch was ist mir die Frühlingswonne
Hier in dem fernen, fremden Land?
Ich sehn‘ mich nach der Heimat Sonne,
Ich sehn‘ mich nach der Isar Strand.

Ich sehn‘ mich nach den dunklen Bäumen,
Ich sehn‘ mich nach dem grünem Fluß,
Der leis in meinen Abendträumen
Gemurmelt seinen Abendgruß.“

Ein Gedicht der Kaiserin Elisabeth von Österreich, aus ihrer Handschrift vom April 1854.

Tłumaczenie na j. polski: dr Roman Macioszek.